In de ideale samenleving wordt het goede door het recht gesteund en het slechte voorkomen. Meestal zijn de regels ook zo goed geformuleerd, dat het recht op die wijze zou kunnen functioneren. Dat het toch vaak mis gaat, is bijna altijd door menselijke beperkingen.
Een fantastisch voorbeeld (behalve als men toen in de file stond of elders in de omgeving vastliep of overlast of onveiligheid moest ervaren), was het sluiten van de tunnels bij Roermond vorige week. Vier uur hebben mensen klemvast gezeten en wurmde het verkeer zich door dorpen en door de kern van Roermond, met allerlei overlast en onveiligheid en vervuiling aldaar. De reden?: het camerasysteem in de tunnels gaf een foutmelding. Maar, wat dan nog?: zijn tunnels dan opeens zo onveilig dat niemand er doorheen mag rijden, zelfs niet met een beperkte snelheid van 80 of 50 km?! Wat is er nu veiliger dan een tunnel: je kunt niet rechts van de weg geraken en niet links, er kan niets op je vallen en er zijn geen tegenliggers. Buiten de tunnels zijn al die gevaren er juist wel en zijn er ook nauwelijks camera’s. Een simpele snelheidsbeperking was dus ook ruim voldoende geweest.
Waar het misgaat is, dat ergens aan een ambtenaar als taak kreeg opgedragen om voor de veiligheid van de tunnelgebruikers te zorgen. Aangezien zo iemand geen andere taak heeft, verheft hij dat direct tot het hoogste goed op aarde en waar alles voor moet wijken. Voor enig gezond verstand is dan geen enkele plaats meer. Een ander mechanisme is, dat wanneer hij zich stipt aan de regels houdt, er ook niets fout kan gaan (in de tunnels!) en men hem dus nooit iets kan verwijten. Maar weinigen staan zo sterk in hun schoenen dat ze hun eigen belang opzij schuiven voor al die weggebruikers in de file en alle overige gedupeerden. Burgemeesters hebben overigens vaak de zelfde oogkleppen op als het om veiligheid gaat.
Waar gaat het fout: dat macht (het recht om in bepaalde situaties in te grijpen) komt te liggen bij mensen die niet verder dan hun eigen taak kijken en dat met name bij de overheid men sterk op fouten wordt afgerekend, maar te weinig op goede beslissingen.
Charles Lückers
Volg mij op Twitter: @LuckersBA (Sinds kort twitter ik ook elke werkdag over financieel-economische, ondernemings- en soms ook juridische zaken. Voor mij een test of het lukt in 140 tekens elke dag wat zinnigs met diepgang te brengen. Ik hoor het graag van jullie!)
Charles Lückers is advocaat, gespecialiseerd in ondernemingen, vooral daarvan het bestuur, kapitaal, financiering, jaarrekening en (bescherming tegen) faillissementen. Dit omvat met name doorstarts, bedrijfssaneringen, problemen met banken en bedrijfsovernames. Hij schrijft deze columns op persoonlijke titelen roept lezers met afwijkende of aanvullende opvattingen op te reageren op Charles@luckers.nl
