Inmiddels stapelen de problemen van V&D met werknemers en verhuurders zich weer op, dit terwijl aan de bedrijfsformule en aantrekkelijkheid voor het kopend publiek niets verbeterd is. Leveranciers en kredietverzekeraars zijn op hun hoede en reken er maar op dat de banken elke stap uiterst kritisch volgen.
Inmiddels is er meer bekend over de grove wijze waarop V&D niet alleen werknemers van vakbonden schoffeerde, maar met name ook de verhuurders. Ik schreef het hier al eerder: als je medewerking van je zakenpartners wilt krijgen (waaronder ik ook het personeel rekenen), dan moet je eerst wat bieden en dan pas wat vragen. Mensen voor het blok zetten werkt alleen als je vanuit kracht kunt acteren. Redenerend vanuit een win-win-streven is er ook altijd wel wat te bieden, al is het maar begrip en een betere toekomstverwachting voor de ander.
Tegen al deze basisprincipes heeft V&D gezondigd en gaat daarvoor een hoge prijs betalen. Menige vakbroeder in de advocatuur zie ik echter ook telkens weer diezelfde fout maken: hard schreeuwen en vol in de aanval gaan, terwijl de cliënt op lemen voeten staat. Tegen de tijd dat de rook is opgetrokken blijkt meestal alleen die advocaat er beter van te zijn geworden.
Tijd om uw (beoogde) advocaat eens langs die meetlat te leggen, lerend van V&D?!
Charles Lückers
Charles Lückers is advocaat, gespecialiseerd in ondernemingen en instellingen, vooral daarvan het bestuur, kapitaal, financiering, jaarrekening en (bescherming tegen) faillissementen. Dit omvat met name doorstarts, bedrijfssaneringen, problemen met banken en bedrijfsovernames. Hij schrijft deze columns op persoonlijke titel en roept lezers met afwijkende of aanvullende opvattingen op te reageren op charles@luckers.nl
