Mensen hebben vaak hoge verwachtingen van wetten en van de overheid. De praktijk wijst echter steeds weer uit, dat zich partijen boven de wet stellen en dat daar met regelgeving weinig aan te doen valt. Zo lopen de betalingstermijnen bij juist de machtigste bedrijven heel ver op, ondanks dat de nieuwe incassowet van begin dit jaar dat uitdrukkelijk verbiedt. Bedrijven accepteren noodgedwongen die langere betalingstermijnen omdat ze bang zijn hun klant te verliezen. Als zij niet akkoord gaan met een langere betalingstermijn, staan er genoeg concurrenten klaar om te mogen werken voor KPN, DE en Albert Heijn enz. In de bouw verdringen onderaannemers zich voor elk dubbeltje werk en accepteren wurgcontracten. Onze grote aannemers zoals BAM, die allemaal zelf behoorlijke klappen hebben gehad, krikken de laatste tijd op deze wijze hun liquiditeit op. Niets is daarbij te dol om tijd te rekken naast de al verlengde betalingstermijn: werkbonnen die niet afgetekend worden of worden teruggestuurd zonder echte reden, administratieve grappen en grollen, kortom de hele trukendoos gaat open. Ook onze eigen DSM, dat zich altijd als zo maatschappelijk verantwoord presenteert, heeft zijn betalingstermijnen ook opgerekt naar 60 tot 90 dagen, te rekenen vanaf de laatste dag van de maand waarin de factuur is ingediend en goedgekeurd (en factureren mag natuurlijk pas achteraf!).
Overigens moeten we onze brave overheid hier ook noemen: veel betalingen door de overheid worden nog steeds niet binnen de wettelijke termijn van 30 dagen verricht. Daarbij zou een praktisch denkende overheid nog een grote rol kunnen spelen, dit geheel indachtig de wet van het recht van de sterkste. De overheid zou namelijk als allergrootste inkoper in Nederland aan al haar leveranciers ook een betalingstermijn van 30 dagen kunnen opleggen voor degenen die op hun beurt daar weer aan leveren enz. Op die wijze is het probleem binnen de kortste tijd de wereld uit! Helaas denkt de overheid nooit bedrijfs-economisch. Jammer, het zou zo simpel kunnen zijn!
Esther Loffeld / Charles Lückers
