Iedereen die zich ooit een renteswap heeft laten aansmeren door een bankmedewerker (die vaak in alle oprechtheid zelf ook toen niet wist hoe gevaarlijk zo’n product was), zal weten dat de overheid een soort generaal pardon heeft afgedwongen. Heel grof samengevat: iedereen die ooit een swap had mag 20% van wat hij aan rente e.d. betaalde bij de bank terugvragen, tot een maximum van €100.000. Dat is althans de grove hoofdlijn, waar nog genoeg interessante gevallen naast resteren. Specialistische hulp is daarbij vereist, zelfs voor ondergetekende, die toch als financieel advocaat heel diep in de materie is gedoken. Ook ik moet echter gebruik maken van oud-bankiers voor het technische gedeelte. Met name oud ABNAMRO-directeur Harm Loopstra van Nashconsulting ben ik wat dat betreft nogal wat dank verschuldigd. De onderhandelingen met de banken doe ik dan weer met alle plezier zelf.
Zoals gezegd kent de regeling nogal wat bijzonderheden, vaak negatief uitpakkend, maar vaak ook verrassend positief. Zo komen ook bedrijven die de laatste jaren hun renteswap al zagen aflopen of het krediet hebben afgelost (enz), ook voor de vergoeding in aanmerking! Grofweg geldt dat voor alle swaps die tot 2011 zijn verkocht. Het kan dus goed lonen om nog eens in de bankstukken van de laatste 10 jaar te duiken.
Ook heb ik een mooi advies voor mijn collega-curatoren in faillissementen. Zelfs in reeds afgesloten faillissementen –en zeker wanneer de bank helemaal of bijna volledig is betaald- zouden renteswaps wel eens voor aardige “nagekomen bate” kunnen zorgen en dus grond voor heropening van het faillissement en opeising van een vergoeding.
U ziet: ” mooier kunnen we het niet maken, maar makkelijker ook niet”. Er is genoeg specialistische kennis aanwezig en daar kun je dus een beroep op doen, maar het blijft een hoop heisa voor een ondernemer. Een alternatief zou kunnen zijn dat bedrijven dit soort renteswaps gaan opkopen. De ondernemer ontvangt dan direct en zeker een vast bedrag, heeft geen sores aan zijn hoofd, hoeft geen duur advies in te winnen en hoeft niet zelf met zijn eigen bank de strijd aan te gaan (!). Dat is dan voor rekening van de opkoper, die daarvoor dan een mooie winst kan maken. Als advocaat mag ik dat niet doen, dus wie wel….?!
Charles Lückers (volg mij op Twitter: @LuckersBA)
