Er is bij hypotheken een ronduit idiote situatie ontstaan. De problemen van starters zijn bekend. Minder daarentegen die van ondernemers die hun hypotheek moeten verlengen.
Ik ben er zo eentje: 20 jaar geleden een huis aangeschaft met 100% financiering, waarvan ruim de helft in een spaarhypotheek. Ik werd daarbij door mijn adviseurs voor gek versleten omdat ik voor een vaste rente ging en niet voor een belegginshypotheek. Ik blij, want die vastrentende spaarhypotheek wordt nu voor 100% afgelost, terwijl op basis van de aandelen ik nu zelfs nog een tekort op de inleg zou hebben.
Dankzij dat resteert nog maar een beperkte schuld. De bruto(!) maandlasten liggen lager dan wanneer ik een sociale huurwoning zou betrekken. Als ik ook nog voor een renteverlaging zou gaan, zou ik me helemaal rot lachen. Dat heb ik de bank dus ook gevraagd, naast nog wat aanpassingen aan mijn huidige situatie. Dekking voor de bank: ruim 60% van de waarde. Tel daarbij op het inkomen van mijn vrouw (waaruit die best wel een sociale huurwoning kan betalen) en dat ik ook nog de looptijd wil bekorten. Zo geregeld dus, denk je………..
Nee echter: de eerste bankmedewerker vroeg honderden pagina’s papier, contracten, pensioenopbouw, jaarstukken van mijn B.V.’s (terug tot 2013) en een toekomstplan en garanties dat dat geld ook inderdaad verdiend zou worden (bij een ondernemer?!?). Vervolgens kwam nog een tweede bankmeneer en die vroeg nog eens 10 andere bewijsstukken, deels ook in de toekomst liggend. Mijn stelling dat de situatie veilig genoeg was, stuitte op een muur van onbegrip. Nu beginnen bankmensen altijd met de stelling “dat het moet van de wet”. Als ik ze dan fijntjes wijs op mijn specialisme in het financieel recht, gekoppeld aan de vraag waar dat dan in de wet staat, wordt het stil. Je hoort nog slechts het refrein: het moet, moet, moet (zonder een reden te kunnen geven).
Wat is hier aan de hand? Heel simpel: banken zijn bang dat een rechter of toezichthouder later oordeelt, dat ze leningen te lichtvaardig verstrekt hebben. Dat gebeurde vroeger vaker, maar nu nog hooguit in 1 tot 2 procent van de gevallen. De banken hebben in al hun wijsheid besloten dat ze dit kunnen terug brengen tot 0% door zoveel mogelijk informatie in een computer te stoppen. Die spuugt vervolgens een oordeel uit en bij elke complicatie die het systeem niet kan overzien, is die uitkomst negatief.
Het rare is dat banken over heel ervaren en hoogopgeleide mensen beschikken en ze historisch ook heel veel knowhow hebben opgebouwd. Je zou zeggen dat ze dat voordeel nu juist willen uitspelen tegen allerlei nieuwkomers op de financiële markt die alleen maar computergestuurd werken. Helaas: geen enkele bankmedewerker mag zelf nog enige afweging maken of proberen door cijfers of een situatie heen te kijken. Daarmee degraderen banken zich zelf tot niet meer dan een computerprogramma. Alles gaat automatisch, voor een individuele of persoonlijke benadering is geen ruimte meer gelaten.
Zo verspelen banken veel kansen en elke mogelijkheid om sympathie en vertrouwen van klanten te winnen; terwijl dat nu juist bij uitstek de eigenschappen zijn waarmee ze de concurrentie in de toekomst met
Google, Amazon, Facebook en andere nieuwe aanbieders zouden kunnen aangaan. Helaas: ING is al een internetbank, ABNAMRO is daar hard naar op weg en zelfs Rabo moet van de hoogste baas steeds meer die kant op.
Denken ze echt met genoemde tech-reuzen puur op dat terrein te kunnen concurreren en vinden ze zichzelf en hun mensen echt zo minderwaardig dat er geen voordelen vallen te halen uit hun historisch verworven positie?!?
Charles Lückers
www.luckers.nl / www.advocasso.nl / www.legalshares.nl
