Al bij het bekend worden van de crisis bij V&D betoogde ik in deze column, dat een oplossing slechts mogelijk is met een bijdrage van alle belanghebbenden: personeel, verhuurders, leveranciers, banken, bazen en eigenaren. Ik gaf de vakbond het advies om niet verkrampt in het defensief te gaan, maar in ruil voor een loonoffer ook een stevige bijdrage van de anderen te eisen. Inmiddels kunnen we echter constateren dat iedereen alleen maar achter zijn eigen belang aan jaagt en niemand wat bijdraagt.
Dat lijkt overigens voor de banken nog sterker te gelden dan voor de werknemers. De banken zouden immers al 75% van hun krediet teruggehaald hebben (wat min of meer door V&D ontkend wordt). We lezen het goed: dit zou dan geen partij zijn die er zelfs maar over denkt iets bij te dragen, maar al begonnen zou zijn met het terughalen. Op die manier ben je natuurlijk inderdaad als vakbond of verhuurder gek wanneer je dan wel nog een offer zou brengen.
Dit soort gedrag van banken is overigens in zijn algemeenheid niets nieuws en is al vaker de belangrijkste doodsoorzaak van een bedrijf geweest. Gek genoeg wordt daar nauwelijks verzet tegen geboden, terwijl er toch echt wel bescherming tegen valt in te roepen. Contractueel staat de bank weliswaar volledig in zijn recht, maar elders in onze maatschappij beschermen we ook diegenen die afhankelijk zijn van machtige partijen (zie ons arbeids- en huurrecht). We hebben het dan nog niet over wat de banken in de loop der jaren aan V&D verdiend hebben en hoe ze zelfs hebben meegewerkt aan de ondergang door het bedrijf vol met schulden te hangen en te laten leeghalen door de eigenaren (vooral de vorige aandeelhouders dan). Een andere vraag is of er wel enige noodzaak is voor de bank om de kredieten terug te draaien, hetgeen afhankelijk is van de mate waarin ze zekerheden hebben (pandrecht op inventaris en andere bedrijfsmiddelen bijvoorbeeld).
Toch is er ook een andere kant aan die medaille en wel dat banken natuurlijk ook het recht hebben om het vertrouwen in de directie van een bedrijf op te zeggen. Niemand zal daarbij betwijfelen dat V&D slecht geleid is. Moeten banken daar dan het gelag voor betalen?! Daarmee samenhangend: waarom zouden banken een verlies nemen als andere partijen ook niets wensen bij te dragen?! Kortom, daar gaan ze dus onderling zeker niet uitkomen. Wellicht toch eens gaan denken aan een prepack? Op zich ben ik geen voorstander van zo’n onofficieel voor-faillissement (en het heeft veel nadelen), maar het lijkt wel de enige manier om alle neuzen (gedwongen) dezelfde kant op te krijgen.
Charles Lückers
