Als echte praktijkman zie ik al een tijd een groeiende kloof tussen de juichende krantenkoppen “faillissementsgolf blijft uit, het gaat goed met onze bedrijven” en mijn praktijk waarin ik het ene na het andere bedrijf moet begraven. Het jaar 2023 is pas een maand oud en ik heb al mijn vijfde bedrijfssanering op mijn bureau liggen. Dat zie je in de statistieken van het aantal faillissementen echter niet terug, omdat ik altijd probeer de B.V.’s zo schoon mogelijk af te wikkelen, de crediteuren zoveel als mogelijk te betalen en dan voor een eenvoudige ontbinding (liquidatie) zorg.
Dat noemt men vanwege het gemak en de snelheid waarmee dat gaat een turboliquidatie. Het opruimen van B.V.’s is gezond en daar heeft de praktijk ook behoefte aan, want als een bedrijf geen activiteiten meer heeft en ook geen activa (bezittingen), waarom zou die dan voortbestaan, met elk jaar weer kosten?! De wetgever heeft uitdrukkelijk gewild dat voor het verdwijnen van een lege BV geen faillissement nodig is, immers vergt dat enorm veel capaciteit bij rechtbanken en curatoren en veroorzaakt het hoge kosten. Als een BV helemaal leeg is, is een faillissement zinloos en ongewenst. Zo wordt meer dan 90% van elke B.V.’s ooit ontbonden, gewoonweg omdat die B.V.’s niet meer nodig zijn.
Op zich is dat dus een nuttig instrument en ook niet voor niets in de wet opgenomen. Helaas hebben regering en parlement ook deze keer weer totaal geen oog gehad voor de praktijk in ondernemingsland en zijn er geen waarborgen ingebouwd tegen misbruik van dit instrument en……… misbruik is heel makkelijk en zelfs aanlokkelijk, want -en dat is de clou van dit verhaal (!)- er mogen weliswaar geen activiteiten en geen activa meer zijn in de B.V., maar er mogen wel ongelimiteerd veel schulden in de B.V. zitten; dat staat aan een liquidatie niet in de weg. Zo wordt het wel erg makkelijk voor fraudeurs om de ene na de andere BV op te richten, vol te laden met schulden en dan met een pennenstreek er vanaf te zijn.
Dat misbruik kwam dan ook vooral aan bod in het artikel in Dagblad de Limburger van deze week, waarin ik als expert bedrijfssaneringen meermalen geciteerd werd (https://www.limburger.nl/cnt/dmf20230127_94561524). Ik begrijp die journaliste, want dat misbruik is echt problematisch. Ook hier mogen echter de goeden niet onder de kwaden lijden en kan het niet genoeg benadrukt worden dat de ontbinding van een B.V. via een turboliquidatie effectief en efficiënt is (en op zich niets mis mee). In tegenstelling tot fraudeurs, kies ik wel altijd voor 100% transparantie, het volgen van de wet, uitbetaling van de laatste cent die er is aan de crediteuren, een slotbalans waaruit blijkt dat er inderdaad geen activa meer zijn (maar wel alle schulden!) en wordt dat met toelichting aan alle crediteuren en fiscus gemeld. Zo gaat het ook bijna altijd goed en geruisloos en zo kan het dus ook!
Charles Lückers,
Advocaat bedrijfssanering en faillissementen
