Mijn communicatieadviseur adviseerde mij om ook dit jaar weer een eigen Troonrede te schrijven voor Prinsjesdag. Nu ben ik Oud-Prins van de Winkbülle in Heerlen, maar ik betwijfel of mij dat kwalificeert op het gebied van de rijksbegroting. Het zal wel meer te maken hebben met het feit dat ik vorig jaar mijn grote vraagtekens plaatste bij politici en ambtenaren met teveel geld; ze doen er maar zelden op het juiste moment het goede mee. Vermoedelijk wordt van mij dus verwacht dat ik eens flink los ga op “de geldsmijterij vanwege corona”. De teneur van de laatste weken is immers, “dat we vooral zombiebedrijven in de lucht zouden houden en alleen maar uitstel van executie daarmee bereikt wordt”.
Jammer dan, maar daar ben ik het absoluut niet mee eens. Elk bedrijf dat voorheen zijn positieve bijdrage aan onze economie, werkgelegenheid en staatskas leverde en dat straks na corona weer levensvatbaar is, mogen we niet verloren laten gaan. Dat leidt tot een vloedgolf aan faillissementen en zal ook heel sterke bedrijven (en de staatskas en werkgelegenheid enz.) fors schaden. Ik pleit er dus voor levensvatbare bedrijven in de lucht te houden. Alom bekend is ook mijn stokpaardje: bij een faillissement wordt niet alleen financiële schade aangericht in de vorm van een imploderende B.V. en gefrustreerde crediteuren, maar gaan ook de echte waardes van een bedrijf verloren, zoals ondernemerschap, knowhow, ervaring, product- en marktkennis en goed ingewerkte teams en er vallen hele ketens van bedrijven uit elkaar. Dát is de waarde van bedrijven en het kost jaren voor zoiets weer is opgebouwd. Dat weegt echt wel op tegen enkele tientallen miljarden (die de staat anders ook niet gekregen zou hebben).
Natuurlijk moet er zo snel mogelijk een schifting gemaakt worden tussen straks levensvatbare bedrijven en die dat nooit meer zullen worden of wellicht vóór corona al niet meer waren. Tegen die ondernemers zeg ik ook: trek nu zo snel mogelijk de stekker eruit, met zo min mogelijk schade voor de rest van het bedrijfsleven en personeel en bereid je voor op een nieuwe rol in een nieuwe tijd, wellicht op een nieuwe plaats en in een nieuwe branche, maar zorg dat je straks fit bent om weer kansen te grijpen. Dat is beter dan nu door te gaan met schulden te maken. De advocaat/curator in mij kan het toch al niet nalaten om te waarschuwen voor het maken van schulden (zoals uitstel van belastingen) terwijl men weet die straks niet te kunnen terugbetalen. Dit kan tot persoonlijke aansprakelijkheid leiden en elke start straks bij voorbaat torpedeert. Nogmaals: neem liever nu de pijn en neem nu maatregelen!
Ik voeg hier open en bloot aan toe, dat corona op dit moment iedereen kan raken en dat dat ook bij Lückers BedrijfsAdvocaten en AdvoCasso het geval is. Op onze specialismen is op dit moment immers heel weinig te doen: bedrijven saneren, doorstarts door faillissement, financieringsproblematiek, zakelijke incasso’s, maar ook de andere kant van medaille: startups, samenwerkingen en bedrijfsovernames: alles is totaal ineengezakt en onze omzet is fors gekelderd. Dat is dan weer een nadeel van ons specialisme op financieel-juridische zaken. Ik schaam me er dan ook niet voor om gebruik te maken van de NOW en van het belastinguitstel. Die NOW is niet eens 8% van onze personeelslasten, mede omdat ik juist nu investeer in nieuwe mensen en IT. Dat wordt echter in de regeling niet meegenomen en dat zou anders moeten zijn: geef geen kortingen, maar stimuleer investeringen! Misschien dat voor mij die steun achteraf niet nodig blijkt te zijn en snel valt in te halen, maar ik heb geen enkele pretentie om te kunnen voorspellen wanneer aan deze crisis een einde komt.
Voor Lückers BedrijfsAdvocaten zal dat al het geval zijn bij de stopzetting van de NOW en (vooral!) van het belastinguitstel, naar verwachting per 1 januari 2021 en zeker als dan direct ook moet worden terugbetaald op de dan gegroeide achterstanden. Dan komt ongetwijfeld de grote golf werk voor financieel-economische advocaten zoals mijzelf. Het zou zonde zijn als die kennis en ervaring in de tussentijd verloren zou zijn gegaan (en een 67-jarige bestaand advocatenkantoor, voeg ik daar als elke familie-ondernemer diep uit mijn hart aan toe).
Los dus van alle geblunder door RVIM en een regering ten aanzien van het virus, geef ik dit jaar een ruime voldoende voor de financiële stimulansen in de Troonrede.
Heerlen/Den Haag, dinsdag 15 september 2020
Charles Lückers
advocaat en adviseur voor bloeiende en bloedende bedrijven
